Ինչպես ընդունված է ամբողջ աշխարհում, այնպես ել Հայաստանում բնության հատուկ պահպանվող տարածքները (ԲՀՊՏ) միմյանց հետ պետք է կապված լինեն էկոլոգիական միջանցքներով, որոնք ապահովում են կենդանիների անվտանգ տեխաշարժը մեկ ԲՀՊՏ-ից դեպի մյուսը: ԲՀՊՏ-ներն իրար հետ կապվելով էկոլոգիական միջանցքներով՝ ձևավորում են երկրի էկոլոգիական ցանցը:

Այս նպատակով 2015թ. մեկնարկել է «Էկոլոգիական միջանցքների ստեղծման աջակցություն» տարածաշրջանային ծրագիրը: Այն իրականացվել է Բնության համաշխարհային հիմնադրամի (WWF) և ՀՀ բնապահպանության  նախարարության (այժմ՝ շրջակա միջավայրի) ջանքերով,  ֆինանսավորվել՝ Գերմանիայի կառավարության կողմից՝ KfW Զարգացման բանկի միջոցով:

Հինգ տարիների ընթացքում հսկայածավալ աշխատանքներ են իրականացվել 3 մարզի՝ Արարատի, Սյունիքի և Վայոց ձորի 30 գյուղական բնակավայրերում՝ կենտրոնացնելով տեղի բնակչության ուշադրությունը բնապահպանական խնդիրների նկատմամբ։ 10 բնակավայրերում սկսեցին իրականացվել երկարաժամկետ՝ 5-10 տարիների, պահպանության միջոցառումներ համայնքի մասնակցությամբ, որոնք կավարտվեն 2025-2028թ.։

Աշխատանքների նախնական փուլում իրականացվել է կովկասյան ընձառյուծի, հայկական մուֆլոնի, բեզոարյան այծի և գորշ արջի ապրելավայրերի  քարտեզագրում և կենդանիների քանակի գույքագրում: Այնուհետև էկոմիջանցքի ծրագրի ներքո թիրախային համայնքների կողմից ստեղծվել են համայնքային բնապահպանական տարածքներ՝ մոտ 37 000 հա ընդհանուր մակերսով,  համայնքներում ընտրվել է 12 խնամակալ, որոնք զբաղվում են վայրի կենդանիների մշտադիտարկման աշխատանքներով և պահպանությամբ: Նրանք անցել են հատուկ վերապատրաստում, միաժամանակ  նրանց տրամադրվել են  համապատասխան ամենագնացներ, սարքավորումներ, համազգեստ և անհրաժեշտ այլ իրեր: Բացի այդ, աշխատակիցների համար  ստեղծվել են գրասենյակային պայմաններ:

Թիրախային գյուղերում իրականացվել են համայնքային զարգացման մի շարք ծրագրեր։ Դրանցից են՝
 

Մշակվել է գործողությունների ծրագիր Խաչիկ և Արտավան գյուղերի  hարակից անտառների պահպանման և վերականգնման համար:  

Աշխատանքների արդյունքում  ստեղծվել են անվտանգ միջանցքներ կենդանիների տեղաշարժի համար, ինչի շնորհիվ էականորեն ավելացել է ընձառյուծների, բեզոարյան այծերի, գորշ արջերի քլխաքանակը։

Փաստացի ծրագիրը  նպաստել  է կենսաբազմազանության պահպանությանը և հողերի կայուն օգտագործմանը՝ առանց նվազեցնելու տեղի գյուղական բնակչության եկամուտները: 

Էկոլոգիական միջանցքների ստեղծումը լիովին ծառայել է իր նպատակին: Դրա վառ ապացույցն է թիրախային կենդանատեսակների գլխաքանակի ավելացումը:

Օրինակ, այդ տարածքներում՝